توکن با ظهور ارزهای دیجیتالی به واژه ای کلیدی تبدیل شد و اکنون بخش انقلابی این فناوری می باشد و در حال حاضر در جامعه ما استفاده می شود. Token به معنی ارزی می باشد که بلاکچین اختصاصی برای خود ندارد.
در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که یک Token در زمینه بلاکچین چیست، چه کاری انجام می دهد،انواع آن کدام است و برای چه مواردی استفاده می شود.
اساسی ترین تعریف توکن این است که واحدی از ارزش صادر شده توسط یک سازمان را تشکیل می دهد. اگر بخواهیم مفهوم آن را در صنعت رمز ارز ها بررسی کنیم، باید اضافه کرد که توکن ها توسط جامعه ارزهای دیجیتالی پذیرفته شده اند و همچنین بلاکچین مخصوص خود را ندارند.
یک سازمان با به وجود آوردن یک Token باعث ایجاد انگیزه در تعامل با کاربر و توزیع پاداش در سراسر شبکه دارندگان آن توکن می شود.
در حال حاضر چیزی حدود ۵۹۱ توکن در CoinMarketCap وجود دارد.
لازم است کمی به تفاوت های برخی از رمز ارزها نیز در این مقاله اشاره کنیم.
در حالی که ارز رمزنگاری شده به طور مستقل کار می کند و از سیستم عامل شخصی خود یعنی بلاکچین خود استفاده می کند، Token ها در بالای بلاکچین های دیگر کوین ها موجود ساخته شده اند. به عنوان مثال، بیت کوین یک ارز رمزپایه مستقل می باشد و بلاکچین اختصاصی برای خود دارد، در حالی که 0x یک Token مبتنی بر بلاکچین اتریوم است.
Token ها می توانند کاربردهای مختلفی داشته باشند، اما می توانیم آنها را در دو بخش Token های بهادار و توکن های کاربردی طبقه بندی کنیم.
Token های بهادار مانند سهام های سنتی هستند زیرا ارزش آنها از یک دارایی خارجی تجاری حاصل می شوند.
از طرف دیگر، Token های کاربردی به عنوان سرمایه گذاری سنتی طراحی نشده اند. در عوض، آنها به دارندگان اجازه دسترسی به محصول یا خدمات آینده یک شرکت را می دهند. بسته به طرح، Token های کاربردی به راحتی می توانند از مقررات مربوط به اوراق بهادار معاف شوند.
به همان روشی که یک کتابفروشی می تواند سفارشات کتابی را که هنوز بیرون نیامده است بپذیرد، یک شرکت بلاکچین می تواند Token های دیجیتالی بفروشد که به خریدار امکان می دهد از محصولی که هنوز ساخته نشده است و می تواند خدماتی را ارائه دهد، استفاده کنند.
در این جدول انواع کلی توکن ها لیست شده است:
امتیاز وفاداری یا جایزه
بررسی انواع توکن ها
تفاوت کلی این دو در داشتن بلاکچین اختصاصی می باشد که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی می باشند اما Token ها بر روی بلاکچین های دیگر فعالیت می کنند و زنجیره بلوکی مخصوصی برای خود ندارند.
استفاده اکثر از کوین ها برای پرداخت می باشد اما Token ها استفاده های فراوانی دارند.
با توجه به این که اتریوم شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارد پس یک کوین می باشد. نکته اصلی اینجاست که اتریوم بستری می باشد که Token های بسیار زیادی روی این بستر قرار گرفته و فعالیت می کنند.
از جمله این Token ها می توان به Token های ERC_20 اشاره کرد.
در مورد Token های بهادار، بیشترین کاربرد آنها به عنوان وسیله جمع آوری کمک مالی در ICO می باشد.
با این حال، در مورد “ICO” یک Token سودمند، این شرکت ها اصطلاحات رویدادهای تولید رمز یا رویدادهای توزیع رمز را ترجیح می دهند.
از آنجا که صنعت Token هنوز در مراحل ابتدایی می باشد، دسته بندی موارد استفاده بالقوه از این روش دشوار است. در نهایت، استفاده های احتمالی از یک Token مشخص توسط شرکتی که این Token را صادر می کند تعیین می شود.
با بلوغ شرکت های بلاکچین و پرداختن به موضوعات مقررات دولتی و دسترسی سرمایه گذار و مشتریان، می توان انتظار داشت که روش های ابتکاری بیشتری برای استفاده از Token ها داشته باشیم. دیگر موارد استفاده Token ها را در زیر مشاهده می کنیم:
با توجه به پتانسیل Token ها در تغییر نحوه سازماندهی جامعه ما، نیاز به توزیع سرمایه های واقعی مانند طلا یا املاک و مستغلات ضروری می باشد.
هنگامی که Token ها با زیرساخت های بانکی جهانی موجود ادغام شوند و تحت مقررات معقول دولت ها فعالیت کنند، اعتماد عمومی را نیز به خود جلب خواهند کرد. ناظران بسیار خوش بین حتی فکر می کنند ICO ها ممکن است جایگزین پیشنهادات عمومی اولیه به عنوان روش اصلی انتشار سهام شوند.
در آن مرحله، اقتصاد جهانی قرار است از دموکراتیزه سازی دارایی ها سرمایه گذاری کند، که به کوچکترین سرمایه گذاران اجازه می دهد بخشی از دارایی در حال رونق را خریداری کنند.