منظور از مالیات ارز دیجیتال، مالیاتی است که از معامله کنندگان در بازار رمزارزها دریافت می شود. از جمله قوانین مالیات ارز دیجیتال، می توان به شمول مالیات بر مراکز استخراج ارز دیجیتال به عنوان یک واحد تولیدی صنعتی اشاره کرد. برای محاسبه مالیات نیز می توان مطابق با قانون 131 مالیات اقدام کرد که برای پرداخت آن نیز می توان از درگاه عملیات الکترونیک مالیاتی و از بخش پرداخت الکترونیک مالیات استفاده کرد.
امروزه در بسیاری از کشورهای توسعهیافته، مبادله ارزهای دیجیتال یک رویداد مالیاتی محسوب میشوند و مشمول قوانین مالیات بر درآمد و سود هستند. عرضه ارز دیجیتال در ارتباط با تراکنش های شخصی شامل مالیات بر درآمد است. قوانین مالیاتی در مورد ارز دیجیتال هنوز برای مبتدیان کمی گیج کننده است زیرا مدام در حال تغییر است.
اگر ارز دیجیتال را برای خرید کالا می فروشید، باید هر تراکنشی را که انجام می دهید به اداره مالیات اطلاع دهید. دلیل آن این است که در زمان فروش، سود و زیان محاسبه می شود. در واقع، اگر ارز دیجیتال را بفروشید و پول را ردیابی کنید، باید مالیات بپردازید اما اگر قصد دارید ارز دیجیتال را به جایی بدهید که سود آن مشخص نیست، مالیاتی بر شما تعلق نمی گیرد.
اگر صاحب یک ارز دیجیتال هستید، ارزش آن ارز دیجیتال به عنوان یک گنج باقی می ماند و باید آن را به عنوان درآمد عادی گزارش دهید، چرا که عواقب مالیاتی در پی خواهد داشت. ارز دیجیتال را نمی توان خیلی سریع در صرافی ها استفاده کرد. در واقع، وقتی یک ارز دیجیتال میخرید، مالیات بر آن تعلق میگیرد اما ارزش آن کاملاً ناشناخته است.
تراکنش یک ارز دیجیتال با یک ارز دیجیتال دیگر یک رویداد مالیاتی محسوب می شود که در ادامه توضیح داده شده است:
ریپل در واقع رمزارز مورد استفاده برای تراکنش در شبکه ریپل است. رمزارز ریپل برای تسهیل پرداخت های آنلاین ایجاد شده است که هر تراکنش ریپل چهار ثانیه طول می کشد. پرداخت سود و زیان سرمایه در ارز دیجیتال بر اساس ارزش بازار منصفانه در لحظه مبادله و بر اساس قیمت خرید شخص انجام می شود. مبنای خرید ریپل برابر با ارزش ارز دیجیتال در زمان مبادله با ریپل است.
به این معنی که اگر معامله به موقع انجام شود، ارزش ریپل پس از مبادله کاهش می یابد حتی اگر در صرافی ضرر کند اما مالیات بر سود ارز دیجیتال بر آن اعمال می شود. اگر ریپل را بفروشید یا آن را به ارز دیجیتال تبدیل کنید، ضرر ریپل جبران خواهد شد.
در این صرافی ها، میتوانید هر چیزی را با هر کسی معامله کنید و تا زمانی که مالک آن نباشید، مالیاتی به آن دارایی تعلق نمی گیرد. اکثر کارشناسان بر این باورند که جایگزینی ارز دیجیتال با ارز دیجیتال دیگر یک مبادله کالایی نیست.
زمانی که قصد دارید اظهارنامه مالیاتی برای درآمد کسب شده ارسال کنید، مقدار مالیاتی که باید بپردازیم بخشی از هزینه های ارز دیجیتال محسوب می شود. نکته دیگر این است که وقتی یک ارز دیجیتال می فروشید یا با آن چیز دیگری معامله می کنید، سود و زیان خود را بر اساس مالیات بر درآمد خود محاسبه می کنید.
استخراج ارز دیجیتال یک رویداد مالیاتی است و بستگی به میزان تلاش شما برای استخراج دارد. استخراج این ارز دیجیتال به صورت تصادفی در یک رایانه قدیمی یک سرگرمی است اما استخراج تمام وقت با تجهیزات یک تجارت است.
درآمد معامله گران ارز دیجیتال، همانند دیگر مشاغل مشمول مالیات های مستقیم خواهد بود. این مالیات مطابق با قانون 93 و 94 (قانون مالیات بر درآمد) و مواد 119 و 131 (مالیات درآمد اتفاقی) خواهد بود. بر این اساس هر یک از سرمایه گذاران می توانند یک اظهارنامه مالیاتی برای درآمد و سود بدست آمده از معاملات ارزهای دیجیتالی داشته باشند. در طی این روند در ابتدا هزینه های مربوطه کم شده و در نهایت به سود باقی مانده مالیات تعلق می گیرد.
اما سوال اینجاست که روش پرداخت مالیات ارز دیجیتال به چه صورت است؟ آیا افرادی که مشمول مالیات ارز دیجیتال می شوند باید اظهارنامه مالیاتی پر کنند یا اینکه روش دیگری برای پرداخت این مالیات ارز دجیتال وجود دارد. از آنجایی که مالیات ارز دیجیتال از نوع مالیات بر درآمد محسوب می شود، تاکنون قانون خاصی برای آن در نظر گرفته نشده است. براساس ماده 131 قانون مالیات های مستقیم، عملکرد اشخاص حقیقی و حقوقی، میزان این مالیات به صورت زیر خواهد بود.