پول فیات (بدون پشتوانه) چیست؟

در گذشته، کشورها تنها با استفاده از طلایی که از مبادلات بین المللی وارد خزانه خود کرده بودند، پول چاپ می کردند. طلا یک قیمت ثابت بود و کشورهای هر کشور نیز نرخ تبدیل ثابتی داشتند.حتی بدون طلا نیز امکان چاپ اسکناس با کیفیت بالا برای کشورها وجود دارد. اما به مرور زمان به دلیل کمبود طلا و مشکلاتی مانند جابجایی طلا، بانک ها و دولت ها بر اساس توان دولت و اقتصاد کشور اقدام به چاپ اسکناس کردند.

استفاده از پول بدون پشتوانه اولین بار در قرن یازدهم در چین مشاهده شد. این بیشتر توسط سلسله های مینگ و یوان استفاده می شد. این کاملا طبیعی است زیرا ارز کاغذی برای اولین بار در این دوره معرفی شد و در مقایسه با طلا و نقره ارزش ثابتی داشت که هرگز قابل تبدیل به آنها نبود. با افزایش چاپ این نوع پول توسط حکومت تورم ایجاد شد. حکومت تلاش زیادی برای کاهش تورم انجام داد ولیکن این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نبود.

سلسله یوان اولین سلسله‌ای بود که تنها از پول کاغذی استفاده نمود. گوبلای خان مؤسس این سلسله از پولی به نام چائو استفاده نمود.

پول فیات ارزی است که ارزش ذاتی ندارد. پول فیات با حکم دولت ایجاد می شود و نمی توان آن را با هیچ ارز دیگری مبادله کرد.

پول فیات اولین بار در اواخر دهه 1400 زمانی که پادشاه انگلستان هنری هفتم سکه جدیدی به نام پوند استرلینگ ایجاد کرد، معرفی شد. سکه ارزش ذاتی نداشت، اما می توان آن را برای کالاها و خدمات معامله کرد.

ریشه های پول فیات چیست؟

منشا پول فیات به قرن پانزدهم باز می گردد. پول فیات نوعی ارز است که توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود و ارزش آن توسط مقررات یا قوانین دولتی تعیین می شود.

وقتی صحبت از تاریخچه پول فیات به میان می آید، دو نظریه اصلی وجود دارد: نظریه اول بیان می کند که آدام اسمیت اولین کسی بود که در کتاب خود “ثروت ملل” در سال 1776 پول فیات را معرفی کرد، در حالی که نظریه دوم بیان می کند که جان. لاو اولین کسی بود که پول فیات را در سال 1716 معرفی کرد.

پول فیات در روم باستان و چین

پول فیات ارزی است که ارزش ذاتی ندارد، اما توسط دولت به عنوان پرداخت مالیات و سایر بدهی های عمومی پذیرفته می شود. این با پول کالایی یا ارز با پشتوانه کالا متفاوت است. اولین پول فیات در قرن سوم قبل از میلاد در چین معرفی شد.

در روم باستان، سکه ها به عنوان وسیله مبادله مورد استفاده قرار می گرفتند و از فلزات گرانبها مانند طلا و نقره ساخته می شدند. این سکه ها در میان مردم رومی که از آنها برای خرید کالاها و خدمات استفاده می کردند، در گردش بود.

اقتصاد امپراتوری روم عمدتاً مبتنی بر تجارت با سایر کشورها و مناطق به ویژه در منطقه مدیترانه بود.

تکامل فیات مانی و مشکلات امروز

تکامل پول فیات یک فرآیند طولانی و دشوار بوده است. با گذشت زمان، مشکلات ارز مدرن افزایش یافته است. نیاز به تغییر برای کارآمدتر و موثرتر شدن ارز وجود دارد.

معرفی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین می تواند به حل این مشکلات کمک کند. آن‌ها سریع، مطمئن هستند و جایگزینی برای پول‌های فیات سنتی هستند که با تورم یا کاهش تورم دائمی مواجه هستند.

همانطور که ما به سمت اقتصاد دیجیتال پیش می رویم، نیاز به اشکال جدیدی از ارز وجود دارد که بتوان به راحتی در آن سوی مرزها از آنها استفاده کرد.

حذف پشتوانه طلا

سال 1929 سالی بود که یکی از بزرگترین رکودهای اقتصادی در جهان رخ داد که باعث شد این سیستم پولی جهانی با حمایت نسبی از طلا ضعیف تر شود. برای حل این مشکل در ماه جولای 1944 تعداد 730 نماینده از 44 کشور دنیا متشکل از متفقین، در کنفرانس پولی و مالی ملل متحد یک تفاهم‌نامه جهانی را به امضا رساندند که در آن قرار شد دلار آمریکا به‌عنوان ارز مرجع در مبادلات جهانی اضافه شود و دولت آمریکا نیز در مقابل متعهد شد تا به ازای هر 35 دلار، معادل یک اونس طلا در خزانه خود نگهداری کند و هر زمان هر دولتی درخواست کرد، آمریکا به ازای هر 35 دلار یک اونس طلا به آن‌ها تحویل دهد (طلا به‌عنوان پشتوانه پول). این تفاهم‌نامه به‌عنوان قرارداد برتن وودز (Bretton Woods) مشهور شد.

امروزه، بیشتر ارزها و پول های فیات بی ارزش هستند، زیرا همه آنها فقط اعداد دیجیتالی هستند. منطقه یورو نوسانات زیادی را تجربه می کند و روبل روسیه در سال 2016 حدود 70 درصد از ارزش خود کاهش یافت.

پشتوانه پول فیات چیست؟

حمایت از ارز فیات بیشتر به دولت ها و اقتصاد آن کشور بستگی دارد. ارزش بیشتر ناشی از پذیرش عمومی مردم است. در سناریویی که کشورهای دیگر اقتصاد قوی تری دارند، می تواند باعث نوسان نرخ ارز شما و آنها شود. ارزش ارزهای آنها به طور مداوم در مقایسه با واحد پول شما کم و بیش در حال تغییر است.

پول فیات و ارزهای دیجیتال – تفاوت بین 2

پول فیات نوعی پول است که ارزش دارد زیرا دولت یا بانک مرکزی چنین می گوید. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی شود. آنها غیرمتمرکز هستند و مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند.
پول فیات امروزه پرکاربردترین ارز است. به عنوان پول قانونی پذیرفته شده و از نظر قدرت خرید دارای ارزش ملموس است. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال نیز در میان افرادی که می خواهند از مقامات متمرکز مانند بانک ها یا دولت ها دوری کنند، محبوب شده اند.
تفاوت بین پول فیات و ارزهای دیجیتال در ریشه های مختلف آنها نهفته است – ارز فیات توسط بانک های مرکزی ایجاد می شود در حالی که ارزهای دیجیتال توسط شبکه های همتا به همتا مانند بیت کوین یا اتریوم ایجاد می شوند. پول فیات توسط دولت یا بانک مرکزی صادر می شود. دو نوع اصلی وجود دارد: 1. پول فیات که به طور قانونی استاندارد طلا را نشان می دهد و توسط نوعی دارایی سخت مانند طلا، نقره یا پلاتین پشتیبانی می شود – به عنوان مثال: یورو (€)، دلار استرالیا (AUD)، پوند استرلینگ بریتانیا (£). 2. پول فیات که استاندارد طلا را نشان نمی‌دهد – می‌تواند با پول نقد سپرده‌شده نزد بانک مرکزی، IOU از بانک‌های دیگر، یا هر ابزاری که عموم مردم آن را معادل پول نقد می‌پذیرند، پشتیبانی شود. به عنوان مثال: دلار آمریکا (دلار) یک ارز فیات است زیرا چنین است توسط هیچ نوع دارایی سخت پشتیبانی نمی شود. 3. پولی که توسط یک دارایی سخت پشتیبانی نمی شود، اما همچنان به عنوان پول قانونی در نظر گرفته می شود – به عنوان مثال: دلار استرالیا (AUD)، پوند استرلینگ بریتانیا (£). پول که توسط یک دارایی سخت پشتیبانی نمی شود، اما همچنان به عنوان پول قانونی در نظر گرفته می شود – به عنوان مثال: دلار استرالیا (AUD)، پوند استرلینگ بریتانیا (£). 4. واحد پول یک کشور به عنوان مثال: دلار ایالات متحده (USD)، پوند بریتانیا (GBP)، ریال عربستان (SAR). واحد پول یک کشور به عنوان مثال: دلار ایالات متحده (USD)، پوند بریتانیا (GBP)، ریال عربستان (SAR).

کدام کشورها ارز فیات دارند؟

در حال حاضر بیشتر کشورها ارز فیات دارند. مانند دلار آمریکا که مهم ترین ارز فیات در حال حاضر است.

خطرهای استفاده از پول فیات

کنترل‌هایی که بر روی میزان پول جدید قابل چاپ توسط بانک‌های مرکزی وجود دارد، همان چیزی است که کنترل نقدینگی نامیده می‌شود. اینها برای جلوگیری از نوعی تورم فراری به نام مارپیچ تورمی طراحی شده اند. فقدان این نوع کنترل ها می تواند باعث شود که مقادیر نامحدودی پول به اقتصاد پمپ شود و در نهایت باعث مشکلات اقتصادی انبوه مانند افزایش شدید هزینه های مواد غذایی یا کاهش قابل توجه در مقادیر موجود برای هزینه های زندگی شود. پول بدون پشتوانه می‌تواند یک ارز خوب برای اقتصاد باشد، به شرطی که بتواند برای حفظ ارزش و تسهیل مبادلات به کار بیاید.

اگر یک دولت نابود شود، پول ملی آنها نیز به شدت ناپایدار خواهد بود. در نهایت ممکن است سقوط کند.

ارزهای دیجیتال مبتنی بر مقبولیت و محبوبیت هستند و به این اشکال ارزش پولی می دهند. این واقعیت که آنها علیرغم عدم اعتماد دارای ارزش هستند را می توان با نحوه حمایت از ارزش دلار آمریکا با استفاده گسترده از آن در جهان مقایسه کرد. رمز ارزی مثل بیت کوین به ‌خاطر خاصیت غیرمتمرکز بودن، شفاف بودن و همچنین محدود بودن تعداد آن (غیرقابل چاپ)، هر روز در دنیا طرفداران بیشتری پیدا می‌کند. به‌نوعی می‌توان گفت هر‌چقدر بانک‌های مرکزی دنیا با چاپ پول بدون پشتوانه و بی رویه به مردم خیانت می‌کنند، مقبولیت و ارزش وجود ارزهای دیجیتال را در دنیا تقویت می‌کنند.

آیا بیت کوین یک ارز فیات است؟

بیت کوین روش جدیدی برای انتقال پول آنلاین است که متفاوت از ارزهای سنتی است. مانند پول فیات، توسط یک منبع متمرکز کنترل می شود – در این مورد خود شبکه بیت کوین – اما با گذشت زمان به یک جایگزین برای سیستم های اقتصادی سنتی تبدیل می شود.

تا زمانی که بیت کوین به قیمتی نرسد که بتوان آن را ثابت کرد، سایر استیبل کوین ها مانند کوین های USD ارزشمند باقی خواهند ماند. از آنجایی که سکه‌های USD به دلار آمریکا متصل می‌شوند، راهی عالی برای مبادله پولی که به سختی به دست آورده‌اید با چیزی است که می‌توانید به آن اعتماد کنید.

تفاوت ارز فیات و ارز دیجیتال

1. ارزهای دیجیتال توسط دولت یا شخص دیگری به ویژه کنترل نمی شوند، اما ظهور فناوری آنها را جذاب تر می کند.
2. هنگامی که دولت پول فیات چاپ می کند، اغلب توسط بانک مرکزی به شکل ارز تنظیم می شود. استخراج ارزهای دیجیتال می تواند ارز و هویت دیجیتالی خود را برای یک فرد یا نهاد فراهم کند.
3. ارزهای دیجیتال می توانند به افراد کمک کنند تا ثروت خود را پنهان کنند، بدون اینکه کسی بداند کیف پول و موجودی آنها کجاست. از طرف دیگر، مردم معمولاً از پول فیات در بانک استفاده می کنند.
4. پرداخت با ارز دیجیتال به این معنی است که تراکنش‌ها را نمی‌توان به راحتی معکوس کرد (حداقل با استفاده از نوع پول در حال حرکت) که شفافیت آنها را تضمین می‌کند، اما با پول فیات، می‌توانید تراکنش‌های خود را در هر زمان توسط دولت و بانک‌ها برگردانید.
5. ارز دیجیتال تکامل جدیدی از پول از سکه های فیات است. این تراکنش های دیجیتال را با ناشناس ارائه می دهد و می تواند به راحتی بدون نیاز به هیچ گونه اطلاعاتی در مورد شخصی که آن را ارسال یا دریافت می کند منتقل شود. از سوی دیگر، تراکنش‌های ارز فیات ناشناس نیستند، به راحتی قابل ردیابی هستند و باید حاوی اطلاعات کافی برای انتقال قانونی باشند.
6. ارزهای دیجیتال بسیار انعطاف پذیر هستند و هیچ کس، از جمله دولت ها، نمی توانند تراکنش های شما را متوقف کنند. بانک ها می توانند تراکنش های فیات شما را در هر زمان محدود کنند.